Að hafa stjórn á sínu lífi

Þegar ég lærði til þroskaþjálfa las ég mikið um fólk sem af einhverjum ástæðum er ekki treystandi til að taka ákvarðanir sem varða lífsgæði þess - er þess vegna svipt sjálfræði. Þetta getur verið allskonar fólk, sumt er fjölfatlað, sumt ekki með fulla greind, sumt veilt á geði o.s.frv...

Sumt það fólk sem ég fékk tækifæri til að fræðast nánar um var hrætt við að fóta sig í þjóðfélaginu og vildi helst aðstoð við alla skapaða hluti, en svo var einnig um að ræða fólk sem var svo plagað af ranghugmyndum að það taldi að sér væru allir vegir færir - jafnvel þó því færi fjarri.

Sumt það fólk kom m.a.s. svo vel fyrir að það gat villt á sér heimildir og leikið lausum hala í þjóðfélaginu um talsvert skeið, án þess að félagsþjónustan uppgötvaði það. Þetta fólk olli í sumum tilvikum sjálfum sér og öðrum gífurlegum skaða - með því að hella sér út í misgáfulega hluti án þess að vera á nokkurn hátt í stakk búið til þess.      

Það eru líklega tvö ár síðan ég var að garfast í þessu verkefni, en af einhverjum ástæðum hefur mér stundum verið hugsað til þess þegar menn hafa komið með þau mótrök fyrir því að við gengjum ESB á hönd, að þá myndum við ekki lengur ráða sjálf öllum okkar gjörðum.

Í kreppunni hefur þessi umræða aftur komið upp. Geir Hårde hefur t.d. sagt að það yrði þrautalending að fá aðstoð Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, vegna þess að þeirri aðstoð myndu fylgja svo ströng skilyrði.

Afsakið, en ég sé bara ekkert slæmt við það. Allir samningar sem verða til þess að minnka vald okkar til að taka ákvarðanir sem skipta máli fyrir framtíð okkar eru af hinu góða.

Ég held að það sé löngu ljóst að okkur er engan veginn treystandi til þess.

Hefðum líklega aldrei átt að fara undan pilsfaldi Dana.

Við getum samt haldið áfram að vera hress .

 

Athugasemdir

[Heimir Eyvindarson, 11.10.2008 kl. 22:40]

Blessaður Tómas.

Í sjálfu sér veit ég ekkert um það. Ég veit heldur ekkert um það hvort það er gáfulegt hjá okkur að ganga í ESB, þó ég haldi það. Það sem ég er að fara í þessum pistli er bara það að mér finnast það ekki rök í málinu að vald okkar til ákvarðanatöku minnki. Mér finnst við einfaldlega hafa sýnt það að okkur gengur ekkert sérstaklega vel að fara með það .

En ef þetta eru skilyrðin, sem þú ert að nefna, þá líst mér ekkert á það. Það er búið að skera nóg niður nú þegar. Heilbrigðiskerfið líkist t.d. æ meir heilbrigðiskerfi Breta á tímum M. Thatcher.