Maður dagsins - alla daga!

Ég hreinlega veit ekki hvar ég á að byrja að mæra þennan snilling, þannig að ég læt myndina duga í bili. Maður einhvernveginn finnur fyrir vanmætti gagnvart honum, bara með því að sjá hann á mynd.

Eitt er víst, að ekki hefur verið töluð vitleysan á æskuheimili hans .

Njótið heil .

Aumingja Magnús Þór....

.....Hafsteinsson. Líklega hefur hann í sjálfu sér talað fyrir munn nokkuð margra þegar hann ljáði fyrst máls á innflytjendavandamálinu á Íslandi í þinginu, skömmu fyrir síðustu kosningar. Eins hafa eflaust einhverjir fagnað framgöngu hans í máli hinna 30 palestínsku flóttamanna sem eru á leið upp á skaga. Þó hugsa ég að færri hafi verið sammála honum í því máli.

Ekki veit ég hvað honum gengur til með þessum tilburðum. Ég á bágt með að trúa því að hann sé sá rasisti sem sumir vilja meina að hann sé, þótt erfitt sé stundum að lesa annað úr framkomu hans. En ég á ekkert síður erfitt með að sjá að endurteknar aðfinnslur hans geti flokkast sem vinsamlegar ábendingar, eins og hann vill gjarna láta eftir að hann hefur varpað sprengjunum og allt er farið í bál og brand.

Allar springa sprengjurnar svo í andlitið á honum á endanum. Flokkssystir hans á skaganum ákvað að hlusta ekki á þvaðrið í honum, munstraði sig í annan flokk á 0,1 og skildi varaformanninn eftir valdlausan og einangraðan. Síðan geysast pennafærir menn eins og Þráinn Bertelsson og Guðmundur Andri fram á ritvöllinn og hæða hann og spotta á svo snilldarlegan hátt að erfitt er að ímynda sér að hann eigi sér viðreisnar von. Hann sem var kannski bara að segja það sem enginn annar þorði að segja?

Auðvitað erum við Íslendingar þess umkomnir að taka við flóttafólki. Það er ekki spurning. Rétt eins og innflytjendum af öllum stærðum og gerðum. Sé rétt að slíkum málum staðið gerir það ekkert annað en að auðga mannlífið. En það er rétt hjá Magnúsi að við þurfum að standa miklu betur að þessum málum öllum hér á landi. Það sem mér innst sorglegast er að við skulum ekki hafa borið gæfu til þess að leita ráða hjá nágrannaþjóðum okkar, sem hafa áratugareynslu í þessum efnum og hafa í gegnum tíðina staðið frammi fyrir öllum þeim vandamálum sem nú blasa við okkur.

En að halda því fram að lífskjör fólks á Akranesi séu með þeim hætti að samfélagið þar sé ekki að svo stöddu þess umkomið að taka á móti nokkrum stríðshrjáðum flóttakonum frá Palestínu er grátlega kjánalegt.    

Á móti sól á Players alla helgina

Evrópusambandið

Umræðan um hugsanlega inngöngu Íslands í ESB er enn eina ferðina komin út í skurð. Þorgerður Katrín fór aðeins fram úr sér á fundi í vikunni og sagðist vera til í að skoða málið, sagðist raunar vera þeirrar skoðunar að Sjálfstæðisflokkurinn ætti að leiða Evrópuumræðuna á Íslandi! Einmitt! Er það ekki svipað og að láta Steingrím J. stjórna ráðstefnu um framþróun?

Það stóð ekki á viðbrögðum flokksbræðra Þorgerðar. Geir Haarde gerði strax lítið úr ummælunum og reyndi að svæfa umræðuna og Björn Bjarnason firrtist við og bunaði út úr sér sínum venjulegu útúrsnúningum og órökum, m.a. einhverju tuði um að ESB aðild myndi ekki bjarga illa reknum íslenskum fyrirtækjum! Það er auðvitað alveg rétt hjá Birni, en ég man ekki eftir því að nokkur maður hafi haldið því fram að það myndi sjálfkrafa gerast.

Hinsvegar er það þannig að ef Björn og félagar hefðu ekki staðið á Evrópubremsunni í öll þau ár sem þeir hafa séð um stjórn efnahagsmála á Íslandi værum við ekki í þeirri stöðu að hegðun þessara heimskulega reknu fyrirtækja nýríkra flokksbræðra Björns hefði svo mikil áhrif sem raun ber vitni. Evran er nægilega burðug til að standa af sér bjánagang á borð við gjaldeyrisbrask íslensku bankanna - krónan ekki. Svo einfalt er það. Ef við hefðum borið gæfu til að koma okkur inn í hlýjuna í Brussel í valdatíð meistara Davíðs sætum við ekki uppi með gjaldmiðil sem er álíka ónýtur og samningsstaða okkar í hugsanlegum aðildarviðræðum er orðin. 

En það er alltaf hægt að segja ef og hefði. Við verðum að lifa með því að hér hefur Sjálfstæðisflokkurinn slegið á alla umræðu um ESB aðild. Við verðum líka að lifa með því að eitt af því sem Samfylkingin samþykkti þegjandi og hljóðalaust til að komast í stjórn með Birni og félögum var að vera ekki að pirra þá með ESB-fjasi. Í því sambandi talaði forystusveit flokksins um að minni hagsmunum hefði verið fórnað fyrir meiri. Mér liði betur að hafa séð það á framgöngu flokksins í ríkisstjórninni hingað til hvaða "meiri hagsmuni" er um að ræða. Hef ekki komið auga á þá enn sem komið er a.m.k. 

Andstæðingar aðildar tala sumir hverjir um að Evrópusinnar séu bláeygir draumóramenn sem sjái ESB í hyllingum og þrái ekkert heitar en að komast í hlýjuna í Brussel og baða sig upp úr digrum sjóðum sambandsins. Það er heldur lágkúrulegur málflutningur þykir mér. Auðvitað er ESB ekkert Bjarmaland, það held ég að engum detti í hug. Við verðum hinsvegar að fara að koma okkur upp úr því fari sem umræðan hefur verið föst í hér á landi í allt of mörg ár og fara að vega kosti og galla hugsanlegrar aðildar af alvöru.

Ég er enginn sérstakur aðdáandi ESB, síður en svo. Í grunninn finnst mér það bákn allt saman fremur óspennandi, en það er nú samt þannig að við erum nú þegar búin að taka upp fjöldann allan af reglum ESB í tengslum við EES samninginn og því þá ekki að taka skrefið til fulls? Hafa atkvæðisrétt og fá að auki nothæfan gjaldmiðil. Ef eina leiðin til að losna við krónuna er að ganga í ESB er ég til. Það heitir að fórna minni hagsmunum fyrir meiri.

Ég held að efnahagslífið á Íslandi versni allavega ekki við inngöngu í ESB. Jafnvel þó forsætisráðherrann leyfi sér að halda slíku fram, á milli þess sem hann segir að það sé ekki tímabært að ræða um kosti og galla hugsanlegrar ESB-aðildar!

Ég gæti haldið endalaust áfram, en ég veit að það nennir enginn að lesa svona langa pistla, ekki heldur ég . Ég verð samt að bæta því við að ég er orðinn hundleiður á að heyra Björn og Geir o.fl. benda á að Noregi og Sviss farnist vel utan ESB, og nota það sem rök fyrir því að Ísland eigi ekki að ganga í ESB! Það er fráleitt að bera Ísland saman við þessar þjóðir, þær eru stórveldi samanborið við Ísland. Báðar þjóðir eiga digra sjóði og gætu rétt þjóðarskútuna okkar við án þess að finna fyrir því. Ársvextirnir einir á olíureikningi norðmanna myndu duga til þess. 

Eðli, gáfnafar o.fl.

Soffía vinkona mín fer ekki fögrum orðum um sjálfstæðismenn á blogginu sínu. Ég man ekkert hvernig maður gerir svona flotta tengla, en hún er í bloggvinavalmyndinni hér til hliðar. Kallar sig Slembru.

Þau ykkar sem nennið ekki að fara eftir slíkum krókaleiðum ætla ég að upplýsa um það að megininntak ágæts pistils Soffíu er gáfnafar sjálfstæðismanna, og hún lætur jafnvel að því liggja að það sé heldur rýrara en annarra þjóðfélagshópa .  

Sjálfur held ég að sjálfstæðismenn séu ekki vitlausari en við gáfaða fólkið sem stendur utan flokksins, síður en svo. Ég á sjálfur marga góða vini í flokknum og þeir eru alveg þrælgáfaðir . 

Ég held að þetta sé frekar spurning um lífsstíl, eða eitthvað slíkt. Það er eins og eðli sjálfstæðismanna sé ólíkt eðli okkar hinna. Hlutirnir eru einhvernveginn einfaldari í þeirra augum, og það held ég að þurfi alls ekki að vera slæmt.

Lífsspurningar þeirra eru t.d. sjaldnast mjög djúpar, og alls ekki eins tilgerðarlegar og hjá sumu fólki í öðrum flokkum. Raunar sýnist mér að oftast séu þær svona já og nei spurningar; Er Sjálfstæðisflokkurinn bestur? (já), eru kommúnistar vondir? (já), er Bush fífl? (nei).

Svörin við þessum já og nei spurningum hafa þeir ekki alltaf á reiðum höndum, en þá er alltaf hægt að leita til góðra ráðgjafa flokksins sem eru afar ósérhlífnir þegar kemur að því að leggja skoðanalegar flokkslínur.

Hannes Hólmsteinn er einn þessara sérfræðinga, hann kvað t.d. upp úr með það fyrir nokkrum árum að George W. Bush væri afburða gáfaður. Síðan þá hef ég ekki heyrt einn einasta sjálfstæðismann hallmæla Bush. Ekki einu sinni þá sem héldu í einfeldni sinni að maðurinn væri jafn vitlaus og framkoma hans og gjörðir segja til um!

Ein af þeim já og nei spurningum sem sjálfstæðismenn hafa lært rétta svarið við er sú hvort sjálfstæðismenn séu klárari en við hin í að fara með peninga. Svarið við henni er afdráttarlaust já, og hefur verið það svo lengi sem ég man eftir mér. En nú ber svo við að flokkurinn hefur meira og minna séð um efnahagsmál þjóðarinnar í hartnær 2 áratugi, og hvar stendur þjóðin? Í miðjum drullupolli, með stuttbuxurnar niðrum sig.

Ég ætla ekki að ræða innkomu bankanna á húsnæðismarkaðinn, baráttu sjálfstæðismanna við að leggja íbúðalánajóð niður, andstöðuna við að taka upp evru, Pétur Blöndal, Birgi Ármannsson,  o.s.frv.......það væri að æra óstöðugan. Ég ætla ekki heldur að ræða málefni LSH og framgöngu Guðlaugs Þórs Þórðarsonar þar - en þau dæmalausu vinnubrögð sem hann og sérfræðingar hans hafa viðhaft í kjaradeilum við hjúkrunarfræðinga koma á endanum til með að kosta ríkið margfalt meira en það hefði kostað að ganga að öllum þeim kröfum sem hjúkrunarfræðingar lögðu fram í upphafi viðræðnanna! Hann sem sagðist hafa kynnst innviðum heilbrigðiskerfisins svo vel þegar hann kveikti í rassinum á sér í fyrra!  

Málefni LSH minna mann á það að Sjálfstæðisflokkurinn vinnur í grunninn enn eftir úreltri hugmyndafræði Milton Friedman og félaga, sem Hannes Hólmsteinn mælti einmitt mjög hvatlega fyrir á 9. áratugnum. Það er í raun hreint ótrúlegt hve margt af því sem sjálfstæðisflokkurinn er að bjástra við þessi misserin minnir óþægilega á Bretland á tímum Margaret Thatcher. Það virðist sem flokkurinn hafi lífssýn hennar enn að leiðarljósi, þrátt fyrir að m.a.s. örgustu íhaldsmenn í Bretlandi viðurkenni að hún hafi gert meira ógagn en gagn á sinni tíð.

Það eru a.m.k. 10 ár frá því að bretar hófu að reyna að "rétta heilbrigðiskerfið við", eftir aðför Thatcher-stjórnarinnar að því. Samt sem áður veljum við að feta sömu braut og frú Thatcher .

Þá dettur mér í hug já og nei spurning: Var Thatcher töff?  

Guðjón Bergmann eyðir óvissunni!

Þessi fyrirsögn er ættuð af www.visir.is og með henni fylgir fréttatilkynning frá Guðjóni Bergmann þess efnis að hann og konan hans séu ekki að flytja af landi brott.

Ég er rosalega feginn að þessari óvissu skuli nú vera eytt í eitt skipti fyrir öll. Ég var hættur að sofa fyrir áhyggjum! 

Áhyggjur taugaveiklaðs gamalmennis

Ég sá á www.mbl.is áðan að norðmenn eru að velta fyrir sér möguleikanum á því að takmarka ökuleyfi ungmenna, í kjölfar banaslyss sem varð í umferðinni þar um helgina. Yngstu ökumönnunum yrði þá bannað að keyra bíl um kvöld og helgar.

Þekkjandi noreg (sem líkt og framsókn og arsenal ritast ætíð með litlum staf) finnst mér allt eins líklegt að handónýtt vegakerfi þessarar ríkustu nágrannaþjóðar okkar eigi einhverja sök, án þess að ég hafi hugmynd um það, en þó finnst mér hugmyndin alls ekki vond.

Ég viðraði þessa hugmynd reyndar hér á blogginu fyrir margt löngu, og hafði þá heyrt af svipuðu fyrirkomulagi einhversstaðar í heiminum. Mér er bara fyrirmunað að muna hvar.

Ég var nú að ferma elsta son minn í gær þannig að bílprófið nálgast óðum og það veit sá sem allt veit að fáir yrðu fegnari en ég ef svona reglur yrðu settar hér á landi . Ekki það að ég ætli syni mínum að verða glanni, en ég man bara svo vel eftir spennunni sem fylgdi því að keyra um helgar þegar maður var nýkominn með bílpróf.

Ég veit að ég hljóma eins og gamall kall, sem ég er enda á góðri leið með að verða, en mér finnst skynsemi í því að halda unglingum frá þeim óþægilegu aðstæðum sem geta komið upp þegar leikar fara að æsast.

 

Tindátar Björns Bjarnasonar, þess mikla gáfumennis

Landsþing lögreglumanna (líklega ekki töluð vitleysan þar) fer fram á að öllum lögreglumönnum verði útveguð Taser-valdbeitingatæki sem allra fyrst.

Ég veit ekkert hvernig tæki þetta eru, en í Fréttablaðinu í dag segir að um sé að ræða öflug rafstuðstæki sem dauðsföll hafi verið rakin til.

Í greinargerð með ályktuninni segir að óþarft sé að tefja málið með skoðunum! Lýsir það ekki lögreglunni vel? Verum ekkert að skoða eða ræða málin, grípum heldur til vopna!

Þegar íslenskir lögreglutöffarar (GAS!) fá byssur er vísast best að drífa sig af klakanum.

Ég verð að láta fljóta með sniðug ummæli Jónasar Kristjánssonar um piparúðann (GAS!) sem löggan notaði af mikilli áfergju í "óeirðunum" um daginn. Á síðu sinni www.jonas.is segir hann rangt af fjölmiðlum að kalla piparúðann varnarúða; "Mér sýndust löggurnar með úðann ekki vera í neinni vörn. Fremur virtust þær vera að fá fullnægingu."
   

Firring?

Íslendingar hafa greinilega haft það of gott, of lengi. Talsmaður Seðlabankans hreykir sér af því í einhverju blaðanna í gær að bankinn hafi sýnt gríðarlega aðhaldssemi við kaup á jeppa, sem bankanum er nauðsynlegt að eiga til að geta fylgst með rándýrum sumarhúsum sínum. Jeppinn kostaði einungis tæpar 8 milljónir króna, sem talsmanninum þykir hlægilega lítið.

Í Fréttablaðinu í dag birtist uppskrift af fiski- og kartöflusalati sem blaðið segir henta vel á krepputímum. Í uppskriftinni er meðal annars dálítið af humri . 

Þetta minnir mig á drottninguna  (held það hafi verið Marie Antoniette sem var drottning í Frakklandi á tímum byltingarinnar) sem spurði einn af ráðgjöfum eiginmanns síns af hverju lýðurinn væri með þennan æsing. Þegar henni var svarað að lýðurinn væri sár og reiður yfir því að hafa ekkert brauð að borða spurði hún steinhissa: "Af hverju fær fólkið sér þá ekki bara kökur?"

Þitt er valið

Ég ætla að tjá mig aðeins frekar um þennan nýja samning. Vissulega er hann langt frá því að vera alvondur, og raunar um margt ágætur. Skref í rétta átt a.m.k. Líklega hefði ég m.a.s. verið býsna ánægður með hann fyrir ári síðan þegar “sérfræðingar mínir í kjaramálum” (launanefnd FG og KÍ) ákváðu að bíða átekta og sjá hvort samningsstaða okkar yrði ekki betri að ári (þ.e. núna!), fremur en að sæta færis og semja þegar allt lék í lyndi í þjóðfélaginu, kampavínið seitlaði úr nýríkum munnvikunum og menn töluðu fremur í milljörðum en krónum. Við værum ágætlega sett ef við hefðum náð þessum samningi þá, værum jöfn viðmiðunarstéttum okkar núna og hefðum verið það s.l. 12-18 mánuði.

En staðan er einfaldlega ekki sú sama og fyrir ári síðan. Það vitum við öll. Forsendur kjarasamninga almennt hafa breyst, og við megum ekki gleyma því að það er ekki á nokkurn hátt okkur að kenna! Eins og Sævar vinur minn orðaði það svo ágætlega um daginn; Við tókum engan þátt í góðærinu og því frábiðjum við okkur að taka þátt í kreppunni.

Miðað við ástandið í þjóðfélaginu í dag er einfaldlega ekki með nokkru móti hægt að segja að í þessum samningi sé fólgin svo mikil kjarabót að við eigum að drífa okkur í að samþykkja hann, brosa og vera glöð. Því miður. 25 þúsund króna hækkunin sem kemur inn fljótlega verður að 12 – 13 þúsund útborguðum krónum. Hvað ætli matarverð hafi hækkað mikið að undanförnu? Að ekki sé talað um allt hitt, olía, bensín, vextir o.s.frv….Er hægt að tala um kjarabót þegar þannig árar?

Eins má segja að ýmis atriði samningsins séu óljós, t.d. hversu miklum peningum sveitarfélög eru tilbúin að veita í hinn nýja TV-eininga flokk. Mér finnst lykilatriði að það liggi fyrir áður en farið verður að íhuga hvort á að samþykkja samninginn eða fella hann.

Meðan við búum við þá sérfræðiþjónustu í kjaramálum sem við í formi félagsgjalda kaupum af KÍ, verðum við annaðhvort að sætta okkur við að vera áfram láglaunastétt, og halda áfram að reyna að narta í hælana á viðmiðunarstéttum okkar, eða að standa upp og finna okkur eitthvað annað að gera.

Okkar er valið, svo einfalt er það.